هزینه آزمایش : 0 ریال

نوع نمونه :

سرم - پلاسما EDTA

کمترین حجم نمونه :

1ml

نگهداری نمونه :

7روز در دمای2تا8درجه سانتیگراد،3ماه در دمای منفی20درجه سانتیگراد

حمل و نقل نمونه :

 رعایت زنجیره سرد (8-2 در جه)

راهنمای جمع آوری نمونه :

نمونه فریز دفریز نشود- 

اطلاعات لازم از بیمار :

سن بيمار, مصرف دارو ,سابقه بيماري

آمادگی لازم قبل از نمونه گیری :

• زمان بندی مجموعه نمونه مهم است، و از بیمار خواسته شود معمولا 6 تا 8 ساعت بعد از آخرین دوز دارو نمونه گیری شود. زمان دریافت آخرین دوز دارو یادداشت گردد(سطوح هایی که زودتر از شش ساعت پس از مصرف دوز گرفته می شوند به طور کاذب بالا می روند).
• به مدت 12 ساعت قبل از جمع آوری نمونه از مولتی ویتامین ها یا مکمل های غذایی حاوی بیوتین (ویتامین B7) که معمولا در مکمل ها و مولتی ویتامین های مو، پوست و ناخن یافت می شود، استفاده نکنید.
•  

اطلاعات بالینی :

دیگوکسین دارویی است که برای درمان نارسایی و آریتمی قلبی ازآن استفاده میشود. نارسایی قلب شامل نارسایی احتقانی (CHF) سبب می شودکه توانایی گردش خون توسط قلب کاهش یابد در نتیجه خون به پاها ، دست ها، ریه و کبد بازگشته و سبب تورم، تنگی نفس و خستگی میشود. این آزمایش مقدار دیگوکسین را در خون اندازه گیری می کند. دیگوکسین علائم نارسایی قلب را کاهش می دهد. این دارو قدرت انقباض قلب را افزایش داده و باعث پمپ شدن خون بیشتریمیشود در ضمن دیگوکسین سرعت ضربان قلب و ضربان غیر طبیعی (آریتمی ) را کنترل می کند. از آنجا که نارسایی قلب و آریتمی یک مسئله مزمن می با شند دیگوکسین قادر به درمان آن نیست وهمراه با رژیم غذایی ، ورزش و سایر دارو ها در مدیریت علائم نارسایی قلب مفید می باشد. مقدار دیگوکسین باید نظارت شود زیرا محدوده مصرف مفید آن باریک می باشد. در صورتیکه مقدار آن در خون کم باشد علائم نارسایی عود خواهد کرد و درصورتیکه مقدار آن بیشتر باشد مسمومیت ظاهر خواهد شد.دوز مصرفی دیگوکسین باید بر اساساندازه گیری سطح خونی آن تنظیم شود.

نام روش اندازه گیری :

ایمونواسی الکتروکمی لومینسانس

نام های مشابه :

Serum Digoxint, تارديژال ، ديژيتاليس ، Lanoxin ،Dig

نیازهای همراه نمونه :

نام و نام خانوادگی

عوامل مداخله گر :

• داروهای تجویزی که می توانند با دیگوکسین ارتباط برقرار کنند عبارتند از: کینیدین، فلوچینید، وراپامیل، آمیودارون، آمیودارون، ضد قارچ Azole (مانند آنتراکونازول، کتوکونازول)، سیکلوسپورین، لاپاتینیب، آنتی بیوتیک های ماکرولیید (مانند کلاریترومایسین، اریترومایسین)، پروپفنون، راانولازین، ریفامپین، eliglustat و سیپروفلوکساسین.
• داروهای گیاهی مانند ST. JOHN’S WART، OLEANDER ممکن است سطوح دیگوکسین را در خون تاثیر بگذارد.
• خوردن شیرین بیان همچنین ممکن است سطح خون دارو را تحت تاثیر قرار دهد.

 

موارد عدم پذیرش نمونه :

نمونه های همولیز و  لیپمیک  شدید