هزینه آزمایش : 96,250 ریال

نوع نمونه :

نمونه سرم تازه.
 

حجم نمونه :

5 ml

نگهداری نمونه :

ذخیره سازی نمونه در دمای 2-8°c به مدت 7 روز
 

راهنمای جمع آوری نمونه :

نمونه های سرمی که برای یافتن کرایوگلوبولین جمع آوری می شوند باید با دقت جمع آوری شوند تا از درست بودن عدد بدست آمده مطمئن باشیم. جمع آوری نمونه باید در یک لوله vacutainer باشد که از قبل تا دمای 37 درجه در یک حمام آب گرم شده است زیرا در برخی موارد حتی کرایوگلوبولین ها در دمای اتاق رسوب می کنند (^.c 22 ) خون به داخل لوله از قبل گرم شده کشیده می شود به محض دریافت نمونه باید اجازه داد خون به طور کامل در دمای 37 درجه منعقد شود. این مرحله بدین منظور صورت می گیرد که همه پروتئین های قابل رسوب در سرما را در سرم نگه داریم و نه در لخته خون. نمونه جمع آوری شده در یک سانتریفیوژ 37 درجه قرار می گیرد و سرم جدا شده در دمای 4 درجه سانتی گراد نگهداری می شود. اگر چه تجمع رسوب کرایوگلوبولین ها بعد از 24 ساعت با چشم قابل مشاهده است ولی نمونه ها معمولا به مدت 72 ساعت در سرما نگهداری می شوند تا عدد درستی بدست آید. حجم رسوب کرایوگلوبولین ها در یک لوله شبیه لوله HCT نشان داده می شود و نتایج به صورت درصد حجم سرم بیان می شود. 

اطلاعات لازم از بیمار :

سن بيمار, مصرف دارو ,سابقه بيماري

آمادگی لازم قبل از نمونه گیری :

نیاز به رعایت شرایط خاصی نیست.

اطلاعات بالینی :

این تست برای تشخیص پروتئین غیرطبیعی در خون به نام کرایوگلوبولین انجام می شود. پروتئین های خون شامل ایمونوگلوبولین های طبیعی (آنتی بادی ها) مانند IgG و IgM هستند. اما برخی آنتی بادی ها ممکن است با بیماری های خودایمنی ارتباط داشته باشند. این پروتئین های خون غیرطبیعی (کرایوگلوبولین ها) در دمای معمولی در خون محلول هستند. اما زمانی که شما در محیط سرد قرار می گیرید، ممکن است ضخیم شوند و به یکدیگر بچسبند. این جریان خون در مفاصل، ماهیچه ها، و اندام های دیگر بدن را محدود می کند. این عارضه به مرور زمان می تواند باعث آسیب و التهاب عروق و بافت های مختلف شود.

سطوح بالای کرایوگلوبولین ها ممکن است نشان دهنده این باشد که بدن شما در حال ساخت پروتئین های غیرطبیعی است. این وضعیت در برخی بیماری ها و اختلالات خودایمنی مشاهده می شود از جمله:

• بیماری رینود
• لوپوس اریتماتوی سیستمیک
• روماتیسم مفصلی
• سندرم شوگرن
• سرطان خون
• لنفوم

• روش انجام آزمایش :

  ابتدا سرم بیمار را در شرایط دمای 37 درجه از لخته جدا می کنیم.
  سپس به وسیله سمپلر مقداری از سرم را برداشته و داخل لوله مویینه می ریزیم.
  سپس بوسیله خمیر ته آن را می پوشانیم.
  سر و ته لوله مویینه را بوسیله پارافیلم پوشانده و داخل یخچال می گذاریم.
  از زمان یخچال گذاری به مدت 1 هفته لوله ها را هر روز از لحاظ کدورت بررسی می کنیم.
  در صورت مشکوک شدن به کدورت لوله ها را شرایط سرد سانتریفوژ کرده و رسوب آن را بررسی می کنیم. (می توان از سانتریفوژ یخچال دار استفاده کرده یا مقداری یخ خرد شده و آب خیلی سرد داخل لوله آزمایش ریخته و لوله های مویینه را در آن قرار داده و بعد سانتریفوژ کنیم)
  در صورت مثبت بودن در زمان 3 تا 5 روز، رسوب شدن کرایو گلبولین ها در لوله مشاهده خواهد شد.

مقادیر مرجع :

طبیعی: منفی از نظر کرایوگلبولین

اگر پس از سه تا هفت روز رسوب سفید دیده شد جواب مثبت بوده و برای شناسایی کمپلکس پروتئینی از روش ایمونوفیکسیشن الکتروفورز استفاده می شود.

نام روش اندازه گیری :

پرسیپتیاسیون

نیازهای همراه نمونه :

 نام و نام خانوادگی-نوع نمونه

عوامل مداخله گر :

•  پیروی نکردن از دستورالعمل ها نمونه ممکن است باعث نتایج منفی کاذب شود.
• نمونه لیپمیک در شناسایی درست پرسیپیتاسیون اشکال ایجاد می کند
• قدرت یونی، pH، دما

موارد عدم پذیرش نمونه :

سرم همولیز و  لیپمیک

اطلاعات تکمیلی :

کرایوگلوبولین ها،پروتئین هایی از نوع ایمنوگلوبولین ها (IgG,IgM,IgA,light chain) در جریان خون هستند، که در اثر سرما به یکدیگر چسبیده و رسوب می کنند و با گرم شدن دوباره حل می شوند. کرایوگلوبولین ها ممکن است در خون افراد سالم به مقدار اندکی وجود داشته باشند ولی معمولا با بیماری همراه اند. رسوب کرایوگلوبولین ها سبب کاهش در سرعت جریان خون و انسداد عروق کوچک می گردد. وجود مقدار زیادی کرایوگلوبولین در خون که کرایوگلوبولینمی نامیده می شود سبب پدیده ی رینود می شود.