هزینه آزمایش : 1,426,410 ریال

نوع نمونه :

سرم ، پلاسماي هپارينه

حجم نمونه :

سرم:1ميلي ليتر//پلاسما:2ميلي ليتر

کمترین حجم نمونه :

سرم:0/5ميلي ليتر//پلاسما:1ميلي ليتر

نگهداری نمونه :

 7روز 8-2 درجه و تا 3 ماه 20- درجه

حمل و نقل نمونه :

 رعایت زنجیره سرد (8-2 در جه)

راهنمای جمع آوری نمونه :

فريز دفريز نشود

اطلاعات لازم از بیمار :

سن بيمار, مصرف دارو ,سابقه بيماري

آمادگی لازم قبل از نمونه گیری :

• معمولاً قبل از انجام این تست نیاز به رعایت شرایط ناشتایی می باشد.
• به مدت 12 ساعت قبل از جمع آوری نمونه، مولتی ویتامین یا مکمل های غذایی حاوی بیوتین (ویتامین B7) که معمولا در مکمل های مو، پوست و ناخن و مولتی ویتامین ها یافت می شود، مصرف نکنید. 

اطلاعات بالینی :

هدف از انجام این آزمایش عبارتست از:

• ارزیابی تولید انسولین توسط سلولهای بتا پانکراس
• تعیین علت افت قند خون

C-پپتید زنجیره ای کوتاه از اسیدهای آمینه است که به عنوان یک محصول جانبی در مسیر تولید انسولین به جریان خون آزاد می شود. این آزمایش میزان C-پپتید را در خون یا گاها در نمونه ادرار اندازه گیری می کند.

پرو‌انسولین مولکول غیرفعالی است که در درون سلولهای بتا پانکراس، به یک مولکول C-پپتید و یک مولکول انسولین تبدیل می شود. انسولین برای انتقال گلوکز به سلولهای بدن بسیار حیاتی است. هنگامی که انسولین از سلولهای بتا پانکراس در پاسخ به افزایش سطح گلوکز خون به داخل جریان خون آزاد می شود، مقادیر برابری از C-پپتید نیز به جریان خون آزاد می شود. از آنجا که میزان تولید C-پپتید و انسولین برابر است، اندازه گیری C-پپتید به عنوان یک مارکر تولید انسولین مفید است. به خصوص، آزمایش C-پپتید می تواند برای ارزیابی میزان انسولین تولید شده در داخل بدن (درون زا) و نیز افتراق آن از انسولین مصرف شده به عنوان درمان دیابت (برون زا) که باعث تولید C-پپتید نمی شود، مورد استفاده قرار می گیرد. این آزمایش ممکن است همراه با آزمایش انسولین یا آزمایش قند خون انجام شود.

نام روش اندازه گیری :

CLIA-ECL-EIA

نام های مشابه :

Insulin C-peptide, Connecting Peptide Insulin, Proinsulin C-peptide

نیازهای همراه نمونه :

نام و نام خانوادگي ، نوع نمونه

عوامل مداخله گر :

• نارسایی کلیه موجب افزایش C-پپتید می گردد.
• داروهایی که می توانند میزان C-پپتید را افزایش دهند عبارتند از: سولفونیل‌اوره، بتامتازون، دفروکسامین، گلیمپراید، گلیبوراید، اینداپامید، ایزوپروترنول، داروهای ضد بارداری خوراکی، پردنیزون، تربوتالین
• داروهایی که می توانند میزان C-پپتید را کاهش دهند عبارتند از: آتنولول، کلسی‌تونین، میگلیتول

موارد عدم پذیرش نمونه :

همولیز و ایکتریک

اطلاعات تکمیلی :

افزایش C-پپتید در موارد زیر مشاهده می‌شود:

• هایپرانسولینمی اندوژن (انسولینمی)
• مصرف داروهای کاهنده قند خون خوراکی
• پیوند پانکراس یا سلول های بتا
• نئوپلاسم های ترشح کننده انسولین (تومور سلولهای جزایر لانگرهانس)
• دیابت شیرین نوع 2

کاهش C-پپتید در موارد زیر مشاهده می‌شود:

• دیابت شیرین نوع 1
• پانکراتکتومی رادیکال (برداشتن کل پانکراس)
• هایپوگلایسیمی ناشی از مصرف عمدی انسولین

زمان جواب دهی : 2 روز