بازوفیل ها دسته ای از گلبول های سفید خون هستند که به همراه ماست سل ها و سایر گرانولوسیت ها و مونوسیت ها پیش ساز مشترکی در فرآیند خونسازی در مغز استخوان دارند.
بازوفیل ها از سلول میلوبلاست توسعه می یابند. اولین مرحله قابل تشخیص یک میلوسیت بازوفیل، ظاهر خاص گرانول های بازوفیلی آن است. این گرانول ها (با قطر حدودی ۰٫۲ تا ۱ میکرومتر ) بزرگتر از گرانول های azurophilic پرومیلوسیت هستند و اغلب شکل نامنظم دارند.
با بالغ شدن سلول، گرانول ها به دلیل افزایش محتوای اسید موکوپلی ساکارید (هپارین)، متاکروماتیک تر(قرمز-بنفش) می شوند. در طول بلوغ، RNA سیتوپلاسمی کاهش می یابد و هسته تا حدودی تقسیم می شود. در بازوفیل های بالغ، کروماتین هسته متراکم اما لکه دار است، و سیتوپلاسم زمینه فاقد بازوفیلی است. بازوفیل های بالغ CD32 را بیان می کنند.
بازوفیل ها طول عمری شبیه به ائوزینوفیل ها دارند. زمان بلوغ در مغز استخوان تقریباً ۷ روز است. بازوفیل ها معمولا در گردش خون هستند، و بر خلاف ماست سل ها، که می توانند 9 تا 18 ماه در بافت همبند بمانند، در بافت ها یافت نمی شوند.
گرانول های اختصاصی بازوفیل
• هیستامین
• هپارین
• پراکسیداز
• فاکتور A کموتاکسی ائوزینوفیلیک
سایر اجزا سلول
• PAF Platelet-activating factor
• SRS (Slow-reacting substance) آنافیلاکسی
عملکرد
• واکنش ایمنی ازدیاد حساسیت
• برخی از واکنش های ازدیاد حساسیت تاخیری
