هزینه آزمایش : 158,530 ریال

نوع نمونه : serum, urine(random & 24h)

حجم نمونه : 1mL

کمترین حجم نمونه : 0.5mL

نگهداری نمونه : 7روز در دمای2تا8درجه سانتیگراد،3ماه در دمای منفی20درجه سانتیگراد

حمل و نقل نمونه : انتقال در شرایط یخچالی یا فریز

راهنمای جمع آوری نمونه : نمونه فریز دفریز نشود- رد نمونه های همولیز ، ایکتریک و لیپمیک شدید

اطلاعات لازم از بیمار : سن بيمار, مصرف دارو ,سابقه بيماري

آمادگی لازم قبل از نمونه گیری : پزشک ممکن است راهنمایی خاصی به بیمار ارائه دهد مثلا 24 ساعت قبل از انجام این آزمایش از خوردن گوشت پرهیز کند زیرا ممکن است موجب افزایش موقت BUN شود.

اطلاعات بالینی : هدف از انجام این آزمایش، ارزیابی سلامت کلیه ها و کبد، تشخیص بیماری کلیوی و پایش اثربخشی دیالیز و سایر درمان های بیماری کلیوی است و نشان میدهد که کلیه ها و کبد سالم هستند یا خیر؟ آزمایش BUN میزان نیتروژن اوره خون را اندازه گیری می کند.اوره آخرين محصول تجزيه متابوليسم پروتئين و اسيد آمينه است. در کاتابوليسم پروتئين ، پروتئين ها به اسيدهاي آمينه تجزيه شده و دامين مي شوند. آمونياک تشکيل شده در اين فرايند در کبد به اوره سنتز مي شود. اين مهمترين مسير کاتابوليک براي از بين بردن نيتروژن اضافي در بدن انسان است. تعيين BUN سرم در حال حاضر بيشترين آزمايش غربالگري براي ارزيابي عملکرد کليه است. اين آزمايش اغلب همراه با آزمايش کراتينين سرم درخواست مي شود ، زيرا تعيين همزمان اين 2 ترکيب به تشخيص افتراقي هيپر اورمي پيش از کليه ، کليوي و پس از کليه کمک مي کند. افزایش BUN در این موارد مشاهده می‌شود: اختلال عملکرد کلیه به دلیل نارسایی احتقانی قلب، شوک، استرس و انفارکتوس قلبی (MI)، بیماری مزمن کلیوی مانند گلومرولونفریت و پیلونفریت،انسداد مجاری ادراری،خونریزی سیستم گوارشی،دیابت شیرین همراه با کتواسیدوز،مصرف بیش از حد پروتئین،کاتابولیسم (تجزیه) شدید پروتئین ها در شرایطی همچون سوختگی و یا سرطان،استفاده از استروئید های آنابولیک. کاهش BUN در موارد زیر مشاهده می‌شود:از کار افتادن کبد در به دلایلی همچون هپاتیت، داروها و یا سمیت،آکرومگالی،سوء تغذیه و یا رژیم غذایی کم پروتئین،اختلال جذب (بیماری سلیاک)، سندروم نفروتیک،سندروم هورمون آنتی دیورتیک (ADH) ناکافی. آزمایش اوره ادرار 24 ساعته و راندوم: هدف از انجام این آزمایش برای ارزیابی عملکرد کلیه در رابطه با اختلالاتی همچون دیابت، بیماری کبد و بیماری کلیوی است. قبل از انجام این تست نیاز به رعایت شرایط خاصی نیست. برای جمع آوری نمونه راندوم می توان هر زمانی از شبانه روز نمونه ادرار را در ظرف مربوطه جمع آوری و به آزمایشگاه تحویل داد. برای نمونه ادرار 24 ساعته، فرد باید در یک ساعت خاص (مثلا هشت صبح) ادرار خود را دور بریزد و از آن به بعد تمام ادرار خود را طی 24 ساعت داخل ظرف مربوطه جمع آوری کند. فردای آن روز همان ساعت (هشت صبح) تمام ادرار باقیمانده در مثانه را داخل ظرف جمع آوری کرده و به آزمایشگاه تحویل داده شود. از جمله عوامل مداخله گر می توان به مصرف داروی فوروزماید (مدر) اشاره کرد که سبب کاهش اوره ادرار می شود.

مقادیر مرجع : آقايان بازه سني : از 1 روز تا 3 سال 5 - 17 بازه سني : از 4 سال تا 14 سال 7 - 17 بازه سني : از 15 سال تا 19 سال 8.4 - 21 بازه سني : از 20 سال تا 50 سال 8.9 - 20 بازه سني : از 51 سال تا 150 سال 8.4 - 25.7 بانوان بازه سني : از 1 روز تا 3 سال 5 - 17 بازه سني : از 4 سال تا 14 سال 7 - 17 بازه سني : از 15 سال تا 19 سال 8.4 - 21 بازه سني : از 20 سال تا 50 سال 7 - 19 بازه سني : از 51 سال تا 150 سال 9.8 - 25.7 آقايان بازه سني : از 1 روز تا 3 سال 5 - 17 بازه سني : از 4 سال تا 14 سال 7 - 17 بازه سني : از 15 سال تا 19 سال 8.4 - 21 بازه سني : از 20 سال تا 50 سال 8.9 - 20 بازه سني : از 51 سال تا 150 سال 8.4 - 25.7 بانوان بازه سني : از 1 روز تا 3 سال 5 - 17 بازه سني : از 4 سال تا 14 سال 7 - 17 بازه سني : از 15 سال تا 19 سال 8.4 - 21 بازه سني : از 20 سال تا 50 سال 7 - 19 بازه سني : از 51 سال تا 150 سال 9.8 - 25.7

نام روش اندازه گیری : برای انجام این آزمایش از روش های آنزیماتیک (اوره آز) و اسپکتروفتومتریک استفاده می شود.

نام های مشابه : Urea ، Blood Urea Nitrogen-اوره، نیتروژن اوره خون

نیازهای همراه نمونه : نام و نام خانوادگی-نوع نمونه

عوامل مداخله گر : تغییر در مصرف پروتئین ها ممکن است بر روی میزان BUN تاثیر بگذارد. در اواخر حاملگی ممکن است BUN افزایش یابد. افزایش یا کاهش میزان آب بدن ممکن است سبب تغییر در میزان BUN شود. خونریزی سیستم گوارشی می تواند موجب افزایش BUN شود. داروهایی که می توانند میزان BUN را افزایش دهند عبارتند از: آلوپورینول، آمینوگلیکوزیدها، سفالوسپورین ها، سیسپلاتین (داروی ضد نئوپلاسم)، فورزماید، ایندومتاسین، متوترکسات، متیل دوپا، ریفامپین، پروپانولول،اسپیرونولاکتون، تتراسایکلین، مدرهای تیازیدی و داروهایی که موجب توکسیسیتی (سمیت) کلیه می شوند مانند آمفوتریسین B، آسپیرین، کاربامازپین، کولیستین، جنتامایسین، متی سیلین، نئومایسین، پنی سیلین، پلی میکسین B و ونکومایسین. داروهایی که می توانند میزان BUN را کاهش دهند عبارتند از: کلرامفنیکول و استرپتومایسین.